مدرسه علميه فاطميه(س) پيشوا

ای خدای من یاد خود را در خلوت و جلوت و روز و شب در نهان وآشکار و خوش و نا خوش در دل ما افکن و ما را به ذکر خفی مانوس کن و به کردار خالص از ریا و کوشش که پسندیده تو باشد آشنا گردان و به پیمانه پر ما را پاداش ده .

دلهای شوریده سرگشته ی تو هستند خاطرهای پراکنده و پریشان به شناسایی تو سامان یافته و فراهم شده . دلها جز به یاد تو آرام نگیرد و جانها جز به دیدار تو آرامش نپذیرد . تویی که در همه جا تسبیح تو گویند و در همه وقت پرستش تو کنند و در هر آن تو را یابند و به هر زبان تو را خوانند و در هر دل تعظیم تو کنند.

از هر لذت پشیمانم و آمرزش می طلبم جز لذت یاد تو . و از هر اسایش غیر آشنا با تو و از هر شادی جز آنکه شادی از قرب تو باشد و از هر کاری که نه اطاعت تو بود استغفار می کنم . 

خدایا تو گفتی و سخن تو حق است « یا ایها الذین آمنوا اذکروا الله ذکرا کثیرا و سبحوه بکره و اصیلا » و همچنین گفتی « فاذکرونی اذکرکم » پس ما را به ذکر خود فرمودی و نوید دادی که ما را یاد خواهی کرد و به آن ما را ارجمند گردانی و شکوه بخشی و بزرگ داری .

اینک چنان که فرمان توست تو را یاد کنیم  پس بدانچه نوید دادی وفا کن ، ای که یاد می کنی آنان را که تو را یاد کنند و ای مهربان تر از هر مهربان .

صحیفه سجادیه مناجات الذاکرین